Bir masalın sonuydu bazen gün,
Ya da yepyeni bir masaldı,
Gerçek canımı acıttı çoğu zaman,
Ama en büyük yangın yalandı.
Ben yine de ikinci bir halden,
Hiç korkmadan tek cephede savaşıyorum,
İnsanım ben de nihayetinde,
Kaybım kendim olsa da alışıyorum.
Ne kadar büyüsem de, birazım çocuk hala,
Kışın ortası dünya, yüreğim sıcak hala,
Taşıyor ruhum hiç korkmadan, tanımıyor engel,
Sırf bu yüzden kapılarım aşka açık hala...