Çocukluk günlerimde yaşamın düşlerinde,
Aydınlık geleceğe koşarım sandım,
Sanki her şey benimdi tapılacak bir histi,
Ya bir dost ya bir sevgili bulurum sandım.
Oysa yalnızlık kaldı bana,
Sonsuz yaşamı paylaşmada.
Ben de insanım diye yorulmaz dileklerle,
Şu koskoca evrende ufacık kaldım,
Taparım tek bir şeye özgürüm düşüncemde,
Her yarayı yine de sevgiyle sardım.
Yine yalnızlık var yanımda,
Sonsuz yaşamı paylaşmada.
Çocukluk günlerimdi, yaşamım düşlerimdi,
Sanki her şey benimdi, şaşırdım kaldım,
Taparım tek bir şeye özgürüm düşüncemde,
Her yarayı yine de gerçekle sardım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu sayfayı beğendiniz mi?